GÜZEL MALATYA'MA AĞLA GÖZLERİM

Sılam Malatyadır gurbetim dünya

Çoh seneler önce bitmiş o rüya

Ne dost kalmış geride ne tanıdık sima

Yanarım yanarım ona yanarım

*

İstasyon'dan yürüdüm Dörtyol’a doğru

Gafamda cevapsız yüzlerce soru

Ceget ceget bildiğim eski bir yolu

Aradım da bulamadım ona yanarım

*

Gaybolmuş şıh giyimli beyler zarif hanımlar

O cumbalı gonahlar harmanlar harlar

Doğunun Paris’iydi geçmiş zamanlar

Eskiyi bulamadım ağlar yanarım

*

Nerde yeşillikler o leylak gohusu

Baştan sona değişmiş naturel dohusu

Nerde o toprah yolların tozlu yohuşu

Beydağı’na çıhamadım ona yanarım

*

Elim yüzüm yıhayacah harıh galmamış

Yemenici bazarında çarıh galmamış

Sonradan gelenler murat almamış

Malatyamı tanıyamadım ona yanarım

*

Kimi gelmiş Urfa’dan Adıyaman’dan

Kimi Diyarbakır Gahraman Maraş’tan

Yabancı yetmeler dolmuş her yaştan

Yüreğim yeisten gözlerim yaştan

Gurtulamadı getdi ona yanarım

*

Bahdım ki bu şehir sanki Malatya degil

Haniya nerde Fırat o güzel nehir

Bağını bahçasını talamış ağulu zehir

Nefesim kesildi ona yanarım

*

Ey Necati Güngör’üm cesur kalemim

İşte bu ahvallerden doğdu benim elemim

Ne tanıyanım galmış burda ne de bilenim

Ana yurdumda garip oldum ona yanarım

*

Ben Mehmet Engin’im özüm Malatya

Namerde yol vermem sözüm Malatya

O sonradan gelen çahmalar var ya

Nerelisin diye sordum, bir de denmez mi Malatya

Bu aslını inkâr eden haramzadelere yanarıım yanarım

*

Engin yazdı bu şiiri oldu bir destan

Ne bağ bahça galmış ne de bir bostan

Bize hayır gelmez yabancı dostan

Dostlarımı bulamadım ona yanarım.

Mehmet Engin