Malatya Gazeteciler Cemiyeti olarak, Milli Eğitim Müdürü Behçet Bakır’ı ziyarete gittik.
Önce hayırlı olsun dileklerimizi ilettik.
Sonra; 6 Şubat depremlerinin ardından en çok konuşulan Eğitim göçü hakkında bilgilerine başvurduk, yeterli açıklama yapılmadığından eğitimin durumu konusunda bilgi kirliliği olduğunu ve kamuoyunun doğru olarak bilgilendirilmesini istedik. 
Yaklaşık 9 aydan bu yana yaşanılanları özetledi. Depremzedelerin Temmuz ayına kadar Okullarda barındırıldığını, sonrasında ise tüm okulları eğitime hazırladıklarını, okulları hızla tüm hasarlarıyla birlikte onardıklarını ve Eylül ayında eğitime başladıklarını zoru başarmış gibi örnekler vererek izah ederken de duygusallaşıyordu.
25 Bin öğrencinin taşıma yöntemiyle okullara, bini aşkın servis aracı ile taşındığını anlatırken bir örnek de verdi:
“73 Adet Konteynır kent kuruldu. Bir konteynır kentte 3 kardeş yaşıyor, her biri bir okula gidiyor. İşte zorluğu siz düşünün. 3 Çocuğumuzu da ayrı ayrı okullarına zamanında taşıyoruz, bunun içinde memnun oluyoruz.”
Eğitime başladıktan sonra giden öğrencilerin geri dönmeye başladığını, ve bu gün itibariyle Malatya’dan giden 31 bin öğrenci sayısının 20 binlere kadar indiğini anlatırken gözleri parlıyordu. Gidenler eğitim kalitesini bulamadıkları için geri dönmeye başladıklarını memnuniyet ifadeleriyle anlattı.
Yıkılan, yıkılacak ve İnceleme aşamasında olan okulların durumu hakkında gerekli açıklamaları yaptı. 100’den fazla okulda sorun olduğu için eğitime başlamadıklarını, tekli eğitim yapan okullarda da eğitimi ikili eğitime çevirdiklerini, tüm bunları da olası deprem tehlikesine karşı da önlem amaçlı yaptıklarını söyledi:
“Bir okulumuzda 2 bin öğrenci var ve tekli eğitim yapılıyor. Sarsıntılar sırasında büyük bir panik oluyor. Son sarsıntılarda da bunu yaşadık.2 Bin öğrencili okulumuzda izdiham oluştuğunu gördüğümüzden hemen ikili eğitime geçerek tahliye sırasında izdiham riskini yüzde 50’ye indirdik. Çocuklarımızı tahliye ederken izdiham riski ile karşı karşıya bırakamazdık, bunun için ikili eğitime geçtik.”
Malatya’dan 2 bin 500 öğretmenin tayin isteyerek gittiğini öğrendik. Öğretmen açığını norm kadro fazlalığı ile dışardan gelecek nakillerle yapılan atamalarla açığı en aza indirdiklerini, 2 bin öğretmen içinde konteynır oluşturulduğunu ifade etti Behçet Bakır.
Şehit Kemal Özalper Endüstri Meslek Lisesi yerinin 1.5 yıl önce devir edildiğini, Yunus Emre Endüstri Meslek Lisesinin de depremde hasar aldığını böylece Malatya’nın Sanat Okullarından olduğunu, geçici çözümlerde bu okulları bir arada tutmaya çalıştığını anlatırken, iç çekerek, çaresizliği, üzüntüsünü ortaya koyuyordu.
Malatya’nın lokomotifi olan eleman yetiştiren Şehit Kemal Özalper Endüstri Meslek Lisesi yıkılan binalarıyla artık eğitimden kopmuş. Yeni bir yerde yeni bir okulda Sanat Okulları toplanacakmış. Peki kanal boyundaki Sanat Okulunun yeri ne olacakmış biliyor musunuz?
Millet Bahçesinin devamı olacakmış… Almanların yaptığı tescilli olan taş binalar yerinde kalarak ŞKÖ. Endüstri Meslek Lisesi de böylece tarihe karışmış da haberimiz yok…
Milli Eğitim Müdürü Behçet Bakır, daha sonra bizleri de duygulandıran depremzede öğretmenin gözyaşlarını anlattı. Müdür bey’in gözleri doldu, bir haylide etkilendi. Bizlerde nerede ise ağlamaklı olduk ve iki günden beri de bu anı gözlerimizin önünden bir türlü gitmiyor. 
İşte bir Müdürü ve öğretmenleri ağlatan depremzede öğretmenin gözyaşları: 
"Depremlerden bu yana eğitimin önündeki sorunları ne kadar çözersek şehir dışına olan göçü o ölçüde durduracağımıza inanmıştık, bunun için çalışıyorduk. Okulları açtıktan sonra haber vermeden okullarımıza gidip öğretmenlerimizi ziyaret ederek, onların yanında olduğumuzu sorunları çözeceğimizi anlatıyordum.
Bir okulumuza gittim Okul Müdürümüz ile görüştüm öğretmenlerle Öğretmenler Odasında sohbet ederken Okul Müdürü yanıma yaklaştı:
-Sayın Müdürüm Gelen Öğretmenimiz depremde eşini, anne ve babasını kaybetmiş ama aramızda bilginiz olsun dedi.
-Dondum kaldım, ağlamamak için kendimi zor tuttum… Tüm ailesini kaybeden bir öğretmen acılarını bir kenara bırakmış, kaybettiklerinin acısını hala yaşasa da Okula gelmiş öğrencilere eğitim vermek istiyor. Bu insan önünde ben eğilirim, saygı duyarım, duygularımı anlatamam. Depremde işte böyle güzel örnekler var.
-Öğretmenin yanına yaklaştım Hocam Emrinizdeyim dedim.
Öğretmen ağlayarak boynuma sarıldı, tüm öğretmenler olarak ağladık. 
Sonra öğretmenimizle birlikte toparlandık, daha iyi eğitim vermek için söz birliği ettik.
İşte o Öğretmenimizi zaman zaman arıyorum…
Dinlerken bizlerinde gözleri doldu, duygusallaştık, gazeteci arkadaşlarımız etilendiler.
Depremzede öğretmenin göreve dönüşü, bizleri umutlandırdı. O gitmek yerine tüm acılarıyla Malatya'da kalmaya ve eğitime destek görevini seçmişti. Nasıl etkilenmez ki insan...
Milli Eğitim Müdürü Behçet Bakır, bazı öğretmenleri doğum günlerinde aradığını da anlattı, o hareketi de takdire değerdi:
-Göreve başlayan veya daha önceden çalışan öğretmenlerimizin doğum günlerinin çıkarılmasını istedim. Günlük geliyor her gün 8-10 tane öğretmenimizin doğum günü var. Telefonla arayıp bana bağlayın diyorum, arıyorlar öğretmenleri, Hocam Nasılsınız desem de onlarda bir telaş ve panik başlıyor. Acaba beni kim şikayet etti diye düşünerek Nasılsınız soruma bile şüphe ile karşılık veriyorlar. Ya da Müdür bey sadede gel ne söyleyeceksen söyle dercesine cevap gelince konuya giriyorum.
-Hocam doğum gününüz için aradım, iyi ki aramızdasınız, iyi ki doğmuşsunuz, sizlere çok ihtiyacımız var, nice yaşlar diliyorum.
Deyince de şaşırıp kalıyorlar. Hocam bizi şikayet etmişler diye düşünmüştük diyorlar ama son derece de memnun kaldıklarını gördüğümden telefonla aramaya devam ediyorum.
Milli Eğitim Müdürü Behçet Bakır ile hoş bir sohbet gerçekleştirdik, açıklamasını haberleştiriyor arkadaşlar.
İşte eli öpülesi böyle öğretmenlerimiz hala var.
Sayın depremzede öğretmenimiz, acınız acımızdır, bizlerde sizlerin önünde saygıyla eğiliyoruz…
İyi ki varsınız...