ANNEMDEN DİNLEDİĞİM YÜZ YILLIK MANİLER

ANNEMDEN DİNLEDİĞİM YÜZ YILLIK MANİLER

RAHMETLİ ANNEANNEM ŞEFİKA BELLİ’DEN DİNLEDİĞİM,

EN AZ YÜZ YILLIK MALATYA AĞZIYLA MANİLER:  (*)

Su gelir bendi bilir                                Hava ne gadar serin

O yare gidin deyin                                Yere bir ğalı serin

Gelirse hemen gelsin                            Dizin yastığ olursa

Gelmzse gendi bilir                               Gamı gider bu ser’in

Yüce dağ başında                                  Oy gardaşım oy ana

Armut keseyim                                      Nazar etme o yana

Esen rüzgarınan                                     Rabbim merhamet salsın

Bende eseyim                                        Şu kalbimi oyan’a..

Akşamlar oldu gine                                Ya ğatunsun, ya mansın

Badeler doldu gine                                 Herkesten çoğ yamansın

Ölüm Allahın emri                                   Biraz evinen ilgilen

Ayrılık oldu gine                                      Çoraplarım yamansın

Su gelir akmayınan                                  Yerde çimen yaş ama

Dağ depe yığmayınan                              Bu ne biçim yaşama

Çirkin gözel mi olur                                  Gel gözelim gidelim

Çoğ altın tağmayınan                               Ya Bağdad’a ya Şam’a

Ayrıldım gavuşamam                                Havüzde ne ğoş çimdik

Küstürdüm barışamam                              Kenarlarına çim dik

Her gün gördügüm halde                         Göğsümü mos mor etmiş

Yarınan gonuşamam                                  Attığın her bir çimdik

Karanfilem dalım yoğ                                 Yarimin adı Sara

Ben güccügüm yarım yoğ                          Aşk denilen bir sar’a

Yarimi eller almış                                        Benim kalbim yaralı

Cahilim ğaberim yoğ                                  Yar sarmazsa kim sara

Sivigin üstünde                                           Rastlamadım boş an’a

Almanın dalı                                                Ne eylesem boş Ana   

Başına bağlamış                                          Ela gözlüm evlenmiş

Yazmanın alı                                                Meğer ondan boşana

Göynümü göynümü                                    Şöyle dedi beş arab

Cahil göynümü                                            İçilir mi be şarab     

Yarim cellat etsin                                          Dinimiz haram etmiş

Vursun boynumu                                          İçmeli beşer ab…..

Başına vurulmuş                                           Aş dibini o yalar                    

Beyaz bir keçe                                               Kendisini oyalar         

Yeni bir yar sevdim                                        Nakış nakış, tel teldir          

Emeğim heçe                                                 Başındaki oya’lar  

Ayrıldım güzelimden                                      Barmağlarında gına     

Şu şirin gözlerinden                                        Ne çapuğ çal ne gına

Gurban olam verene                                       Ağam bu mertlik degil      

Geçtin mi sözlerinden                                     Ğançerini soğ gına     

Cığaran ver                                                      Başlayınca yazmaya    

Ben yağayım                                                    Bu derdime yaz maya  

Sen sarıl                                                           Yarim oya işlemiş     

Ben bağayım                                                    Başındaki yazmaya

Karşıda kiliseler                                               

Kulun hoyrat bed eli

Kilidini verseler                                                 Olmaz aşkın bedeli

Girsem yarin goynuna                                      O gız sana yar olmaz          

Sabahdan öldürseler                                         Anlasana be deli  

Sabahdan galğdım                                           

Ot sarılmış yaba’na

Güneş parlıyi                                                     Atma beni yabana

Ağam atın                                                          Baban gararı versin

Terkisini bağlıyi                                                  Ya ona var, ya bana

Yüzüne bağdım ki

Yaman ağlıyi                                                       

Yardım eyle ey erim

Tez gel ağam tez gel                                          Vurulsun şu eyerim

Eğlenmeyesin                                                     Ben yarimi görünce

Elde güzel çoğdur                                              Başımı hep eyerim

Evlenmeyesin.

Deryalar içine                                                           

Susuz kalmışım

Yoktur anam babam

Öksüz kalmışım.

Çıktım yarin damına

Fiske vurdum camına

İtin köpegin gızı

Bal mı gattın canına.

Sabağhdan gağhdımda

Çağırdım Mevla

Bir yanım deniz

Bir yanım derya.

Gaşlarının altında

Gözler oynuyu

Yara gideecegim

Düşman goymuyu

Kör ola kör ola

Düşman kör ola

Elindeki desde

Güller kör ola

(*) 1960 yılında defterime  not almışım.