Malatya’nın doğal ortamını doya doya yaşayan en son kuşak bizim kuşak olmuştur. Öyle ya Malatya 1960 lardan itibaren binalaşmaya ve betonlaşmaya başladı, sağlıksız yüksek binalar yapıldı, yeşil alanlar aleyhine programlar yapılarak hayata geçirildi ve sonunda Yeşil Malatya’mız bir çorbaya çevrildi. Şu anda adeta bir beton yığını…
1965 yılında lise son sınıfa gidiyordum. İngilizceden tek dersten başarısız olmuştum. İngilizce Hocamız’da Ülkü Bey diye bir hocaydı. İngilizceden sözlü sınava girdim. Başarılı olduğumu da düşünüyordum. Ne çare ki on üzerinden üç alarak bir sene gezmek zorunda kaldım. Bir sene avare gibi gezecektim. Bu zaman zarfında bir şeylerle uğraşma ihtiyacını duydum. Kışla Caddesinde bizim dede dediğimiz saz imalatçısı Cafer Bakırdan 150 liraya dut tekneli bir bağlama aldım. Başladım kendi kendime tıngırdatmaya. O zamanlar Malatya Erkek Sanat Enstitüsünün radyosu yeni açılmıştı. Gençlerimiz, sanatçılarımız kendini göstermek için radyoda ve sahnelerde boy gösteriyorlar, her yöreden toplanan Malatya türkülerini çalıp söylüyorlardı. Beni de aldı mı bir heves. Ses alıcı cihazlar yok. Türküler, özellikle de Malatya türküleri söylenirken sözlerini yazıp, uzun saplı bağlamamla onları çalmaya çalışıyordum. Tabii ki bu kayıtlar benim türkü arşivimi oluşturdu. Gel zaman git zaman Radyo ve sahneler kapandı, Malatya’nın üzerine sessizlik ve kara bulutlar çöreklendi. Bu zaman zarfında da o türkülerin çoğu unutuldu. Ancak o türkülerden bazıları benim belleğimde yer etmişti. Zaten sözleri de vardı. O kayıtlar benim arşivimmiş de haberim yokmuş. Sonraları arşivli yaşamanın önemini daha iyi kavradım. Yazı yazmaya da onun için başladım. Yazı yazmanın kolay olduğunu sanmayın. Ben kalemi elime alır yazarım deme ile olmuyor. Bir defa yazmak için belge ve bilgi gerekiyor, Bir de düşünce. Yazıya dökmeyi ve yetenekli olmayı saymıyorum.
BİLGİ ŞİMŞEKER
O zamanlar bir çok kişi türkü piyasasında meşhurdu. İlhan Kızılay, Fahri Özyıldırım, Selahattin Alpay, Sami Kasap öne çıkanlardandı. Ancak bir kişi vardı ki bağlamayı adeta konuşturuyordu. Adı da Bilgi Şimşeker’di. Gel zaman git zaman Malatya müziği hakkında bir yazı yazmıştım. Bilgi Şimşeker’in isminden de sadece bahsetmiştim. Bana internet ortamında bir mesaj geldi. Gönderen üstad Bilgi Şimşeker’di Mealen Şimdiye kadar Malatya’lılar tarafından pek aranmadığını, İlhan Kızılay’ın İstanbul’a gitmesinden sonra onu da çağırdığını, İstanbul’da tekel fabrikasında çalıştığını, bu arada bir kas hastalığına tutulduğunu, tekerlekli sandalyeye mahkum olduğunu, saz çalamadığını söyledi. Bundan sonra da birkaç kez telefon görüşmesi yaptık. Dertleştik. Bu görüşmeler sonucunda bilgi dağarcığıma Bilgi Şimşeker konusunda şunları yazmışım.
1946 yılında Malatya’da doğdu. İlk okula Fırat İlk Okulunda başladı. İkinci sınıfta Erzurum’a gitti. Orta ikiye kadar orada okudu. Küçük yaşta bağlama çalmayı öğrendi. 1960 yılında Erzurum deneme radyosunda görev alıp doğudan sesler gurubuna katılıp sazıyla ve sesiyle çalışmalara katıldı. Tekrar Malatya’ya gelip Muharrem Kırlangıç ile beraber çalışmalar yaptı. Mehmet Yumrutepe, İlhan Kızılay, Fahri Özyıldırım ve Sami Kasap ile Malatya halk türkülerini tanıttı ve hizmet etmeye başladı. Çalışmasını Malatya Halk Eğitim Merkezinde THM kısmında sürdürdü 1966 da vatani görevini Ankara Mamak muhabere okulunda yaptı, 1968 yılında terhis olup tekrar Malatya’ya döndü. 1969 da İlhan Kızılay vasıtasıyla İstanbul’a geldi, sigara fabrikasında çalışmaya başladı. Yakalandığı hastalık sebebiyle müzik çalışmaları sona erdi. “Malatya yollarında” isimli bestesi İlhan Kızılay tarafından plağa okundu. “Ağlaki Gözlerim yari bulasın” isimli eserini ise Fahri Özyıldırım seslendirdi. Malatya’nın yetiştirdiği en ünlü bağlama üstatlarındandır. Yaşantısına İstanbul’da devam etmektedir.
Ertaç Önal’ın söylediğine göre: Bilgi Şimşeker Rodrigonun gitar konçertosunu bir defa dinlemiş ve akot değişikliği yaparak bağlamayı gitar sesine dönüştürmüş ve gitar gibi eksiksiz çalmış. Karakaşlar’danmış. İki seneden beri de birkaç defa aramama rağmen görüşme olanağımız olmadı. En sonunda onun eseri olan Malatya yolları adlı türküyü aklımda kaldığı kadarı ile çaldım söyledim. Ondan yorum da bekledim doğrusu. En sonunda şöyle bir mesaj geldi”Merak etme seni izliyorum”
MALATYA’NIN YOLLARI
Bilgi Şimşeker Malatya yolları isimli türküsünü bestelerken herhalde Malatya’nın o zamanki yemyeşil çalılı yollarında gezerken söz ve müziğini yapmış. Harika bir eser. Benim de amacım küllenen türkülerin üzerindeki küllleri kaldırmak ve yeniden ateşi yakalayabilmek. Malatya yolları isimli türküyü de gündeme taşımak için çaldım söyledim ve notaya aldırttım. Bilgi Şimşeker sözlerini de çok güzel yazmış.
Etrafıma dikenli çalılarsıralanmış
İki yandan bahçeler bu yolla aralanmış
Geziniyor bir öksüz bir kalbi yaralanmış
Malatya yollarında Malatya yollarında
İlkbaharı hasretle bekliyorken ben her an
Bugün ondan müjdeler fısıldıyor her bir yan
Bir ben miyim bu sese sevincinden ağlayan
Malatya yollarında Malatya yollarında
Bahar seni rüyamda kuşlar gibi hep andım
Kışın soğukta kaldım güllerinden usandım
Karşımda bir hayal var işte onu sen sandım
Malatya yollarında Malatya yollarında
Evet Malatya yolları hep bahçelerin arasından geçerdi. Bahçelerin etrafıda dikenli çalılardan çevrili idi.
Bundan beş sene kadar önce Bilgi Şimşeker’in vefat ettiğini duydum. Çok üzüldüm mekanı Cennet olsun. Kendi bestelerini kayda alamadan vefat etti. Bazı türkücüler eserlerini plağa okumuş ise de kayıtları bulamadım. Kolları sıvadım aklımda kaldığı kadarı ile Malatya Yolları isimli bu türküyü ben çaldım, söyledim notaya aldırttım. Malatya türküleri isimli kitabıma ekledim. İnşallah Bilgi Şimşeker’in bu eseri parlayacak, Türkiye gündemine gelecek okunacak. Böylece inşallah Bilgi Şimşeker’in ruhu şad olacak.
