Sırtında ne diye taşır durursun,
Yük olan gereksizleri atıver, gitsin!
Potanda harmanla kalan renkleri,
Mor hariç, hepsini katıver gitsin.
Sevda pazarında gezme boşuna
Müstamel yürekler düşmüş tezgâha
Kimi mecruh, kimi çıkmaz sabaha
Sen de yüreğini, satıver gitsin.
Güz de bitti, işte mevsim zemheri
Günahının, sevabının toplam ederi;
Çıkmadıysa nâkıs, ne dert edersin?
Huzurla şiltende yatıver gitsin.
Dilrüba oldun bir ömür boyu
O yüzden sana’ydı güzeller oyu
Şimdi artık yuvan, Koru’nun koyu
Sandalla dolaş, yatı ver gitsin!
Dolu-dizgin gezdin bunca illeri
Özenle sarardın ince belleri
Kucağında ağlardı sazın telleri
Biraz da yaya gez, atı ver gitsin!
Gün doğar, gün batar, ay düşer yola,
Yıldızlar kayarken vermezler mola.
Bakınma boşuna hiç sağa sola!
Gün bitimi, güneşle batıver gitsin.
