-Hoş geldin bacım buyur şeyle makada geç!
-Hoş bulduğ Zöhre ne vağıttır gelecem bi türlü gısmet olmadı.
e bacım nasısın, çağalar nasıl?
-Hamdolsun çok şükür halımıza, Allah bu günleri aratmasın.
- Siz de ne var ne yoğ senin kızlar nasıl, Yalçın böyümüştür görmeyeli o nasıl ?
- Biz de eyiyiz şükür çağalarda eyiler yalanız bizim herifle başım dertte anam sankim ğızana gelmiş.
Tövbe tövbe ne var, ne oldu bacım ğeyirdir?
- Heç sorma anam başıma geleni
- Allah beterinden sağlaya anam ne oldu ki ğhastelik falan yoğdur inşallah.
- Baştan söyleyem bizim herif seninkiynen ortağ iş falan yapacağlarmış eyle dedi bizimki, ben de soluğu sende aldım.
Aman ha Zöhre hanım gişine muğayet olasın bizimkine uymasın senin herifi de baştan çığarır
-Uy anam o nasıl söz eyle, ğeyirdir?
-Hiç sorma bacım evvelki gün bizim ki gılavlandı, geyindi İzmirden hediye gelmiş çoban golanyası vardı gelen misafirlere töküydüm bağdım ondan da süründü evden çığacağ, şüpelendim ğeyirdir Fağhri nereye beyle geyindin guşandın gidiysin dedim
-Partinin toplantısı var Angaradan gelmişler oraya gidiyim
dedi.
-Eeee!..
- Zöhre zaten çoğdan beri şüpheleniydim gulağıma laflar geliydi “anam kişine sahap ol çoğ ğuvardalığ ediymiş” zaten bazı geceler geç geliyi eve, gelmedigi de oluydu içime gurt düştü bi sefer inanasım gelmedi. Hele bağam nereye gidiyi diye alaca çarşafı örtündügüm gibi takibe goyuldum o evden çığar çığmaz.
-Uy anam sende de ne cesaret oğlanı falan salsaydın ardı sıra keşke.
-Olur mu anam çağaya ne diyem nasıl anlatam yüz göz olunur mu heç?
- Eeeeee..! vağ vağ başıma gelen, anlat hele bacım soyna?.
-Soynası nı heç sorma! Çarşafa eyce büründüm ya sırf gözlerim gözüküyü o da zor, bir de salına salına gidiyim ki gören diyecek ki “bu gelin kim beyle endamlı endamlı yeriyi”, herifin yanından geçerken hafif goluna süründüm ve onu geçtim birkaç adım sonra dönüp bağdım. Ooo… bizimki bir gülüş attı ki sorma. Beni takibe goyuldu hemen, ana caddedeyim ğızlı ğızlı yeriyim ki bağam ne olacak yetişecek mi bana, hem de nasıl segirdiyi ayak sesleri gulağıma geliyi.. Düşündüm ana cadde de el aleme rezil olmağ var en eyisi bir cegete çekmek lazım herifi... ve ıssız bir cegete geldim dönüp bağdım bizimki hala beni takip ediyor. Ben dönünce eliyle dur etti ben de ağır ağır yerimeye başladım, uy anam töremeyesice Abdulvahab’a giden salın toprağa yanaşması gibi yanaşıp bana doğunmaya başlamasın mı !..
Tam zamanıydı yerişip yetmeyesice utanmaz herif deyip hemen çarşafı yüzümden endirdim. Artığ sen hesap et dediklerimi açtım ağzımı yumdum gözümü. Çıt yoğ herifden söylediklerimi demiyim şimdi ayipdir, sen anla Zöhre!.
-Uy anam senden gorğulur demiy misin sin ki herif beni döger yolun ortasında
-Yoğ anam yoğ hem ıssız bir ceget hem de o ummadığı şeyle karşılaşınca şaşkınlığdan ne yapacağını bilemedi dondu galdı garşımda. O gece de eve gelmedi devrisi günde eve geldiğinde bana,
-Sen beni yanlış annadın, ben sen olduğunu biliydim zaten demez mi utanmadan.
-Gülme Zöhre ğanım gülme!.. senin de başına gelir soyna. Şaban begle ortağ iş yapacağız falan diyi ya, herifini golla bacım bizimki ayartabilir, demedi deme!.
-Sağ olasın bacım da bizimki işten başını galdıramıy ki hovardalığa zaman ayırsın.
-Sana, hem içimi dökem hemi de Zöhreyi ayığhdıram diye geldim. Bu erkek milletine heç güven olmaz bacım Allah sonumuzu ğeyreyleye.
-Amin bacım amin!..
Bana müsade gidem de yiyecek bir şeyler hazir edem ağşama çocuklar için. Fağhri nerde mıddiklenirse mıddiklensin, umurumda degil.
- Bacım olmayacak işler becermişsin Maşallah. Gülem mi ağlayam mı bilemedim. Ama eyi bi ders verdiğin muhakkak çağaların gözlerinden öperim ayağlarına sağlık. İnşallah tez vağıtta gine görüşek.
-Allahaısmarladığ Zöhre ğanım
- Güle güle selametle bacım.
Necati DİKMEN
“Hasanmandallıoğlu”
Not: Şaban beye, eşi Zehra hanıma, Fahri beye ve eşine Allah gani gani rahmet eylesin. Ruhları şad mekanları cennet olsun.
